İstanbul’da Diyarbakır’da Azalırken
Yelda
Belge
Bir zamanlar dedemin evinin bulunduğu Ziya Gökalp İlkokulu Sokağı'ndaki kasap bugün aynı yerinde duruyor. Dilan Sineması'nın altındaki Paris Terzisi, artık Paris değil ama, yine terzi; Süryani Hanna'nın yerinde ise bir Müslüman var ve Hanna'dan söz etmem tuhafına gidiyor. Lokantalardaki yemekler İstanbul'dakilerin aynısı, yanında pet şişede su. Hadi, babakanuç; tırşik, meftune mevsimi değil... Ya açığ ekmek? Pide?.. Yerel kültürümüze ait özellikler siliniyor, yok oluyor. Globalleşme bu her halde, egemen kültürün altında ezilip yok olmak!
Egemenin de egemeni var tabii; Ermeninin, Keldaninin, Süryaninin, Yezidinin kökü kurutulunca geri kalanlar da, en azından kültürel olarak, kurumuş...
... 1934 Trakya Olayları, Varlık Vergisi, Yirmi Sınıf Askerlik, 6-7 Eylül 1955... Bu ırkçı mirası devralmak istemiyorsak, nostaljik bir hatırlama değil; itiraf, özür, gereğini yerine getirme....
Hepimizin arkadaşlığı için tllililllii!.. |