Cumhuriyet Halk Fırkası’nın tüzüğü (1927) ve Kürt sorunu
Türkiye'de, anayasa, anayasa hukuku, kamu hukuku, insan hakları, kamu hürriyetleri, Türk siyasal hayatı, Türkiye'nin sosyoekonomik yapısı gibi konularla uğraşan çevrelerin ortak bir kanaatı var: Türkiye'de 1923-1946 yılları arasında uygulanan tek parti sistemi "demokratik" bir sistemdir. Çok partili düzene geçiş için bir yoldur. Mustafa Kemal, Batı tipi bir toplum yaratmak istiyordu, tek partili düzen bunun bir yolu idi. Nitekim, bu konuda, Terakkiperver Cumhuriyet Fırkası (1924) ve Serbest Cumhuriyet Fırkası (1930) gibi iki deney vardır. Rejimin, faşist düzenlere ve diktatörlüklere özgü hiçbir niteliği yoktur, denilmektedir. Sözü edilen çevreler bu iddialarını da, devrin, birbirini izleyen iki önemli şefinin, yani Büyük Şef (daha sonra Ebedi Şef) Gazi Mustafa Kemal'in ve Milli Şef İsmet İnönü'nün beyanlanyla, Prof. Duverger'in görüşleriyle doğrulamaya çalışmaktadırlar. Veya bu dönem hakkında, kısaca, "bu dönemde iki dereceli bir seçim sistemi uygulanıyordu" biçiminde, çok kısa bilgi verilmekte, fakat, bu usulün niteliği, mekanizması üzerinde hiç durulmamaktadır. Devrin tek partisi olan CHF'nin tüzük ve programından, bu tüzük ve prograrndaki gelişme ve değişmelerden hiç söz edilmemektedir. Yine bu çevrelere göre, tek parti, döneminde, "halk hakimiyeti" fikri, anlayışı ve uygulaması, kayıtsız şartsız vardır. Bu iddiaları, çeşitli örneklerle belirtmeyi yararlı görüyoruz.
..... | 
