Mirovên hejar

PÊŞGOTIN

Edebiyata fransî ya sedsala 19'an di bin bandora nivîskarê binav û deng Vîctor Hugo yê, di 1802'yan de bûye û di 1885'an de miriye, de maye.

Vî helbestvanî her wiha roman jî nivîsîne. ji van, di ya navdartirîn a binavê Mirovên Hejar de, weke parêzerê kesên binketî, jar û çewisandî derdikeve meydanê. Emsalê hêza uslûba wî ya fêrker tune ye û her wiha jî ew wê bi awayekî pir bedew û xweş dinivîsîne.

Piraniya hevokên wî pir hêsan in, lê destanên gelerî yên bêserûber û xweşbîn, ku nivîskar xwestiye biafirînê zanyariyên ewende cûre cûre ango tevlîhev dixwazin, ku xwendevanên piçûk ên fransî ne piştî lêkolînên dûvdirêj be nikarin van berhemên ku pir hindik be jî biyanî   tam û çêja wan distînin bixwînin.
Min jî dest hevokên pir hêsan û pir caran jî gelek bedew neda, lê yên pir zor min ji hev kirin û di encamê de teksteke bi şikl û saziya xwe ya hêsan belê ji ahenga zimanê nivîskar nedûr derket holê. Weke ferheng jî, ji bo her bergekî ji heştê rûpelî pêkhatî ji sê bergên, hezar û dused peyvên besît û dused peyvên pêkhatî min bikaranî.

Ji xwendevanên xwe yên hêja re bi kurtayî em dikarin vê bibêjin: Min xwest ez teksteke bedew, heta ku mirov karibe zû bixwîne û gelek kes bixwînin, amade bikim.

Pierre de Beaumont