Versions- Rizgarî, n°2 [Ankara, 1976]
- Rizgarî, n°5 [İstanbul, 1978]
- Rizgarî, n°9 [İstanbul, 1979]
- Rizgarî, n°11 [Duisburg, 1987]
- Rizgarî, n°6 [İstanbul, 1978]
- Rizgarî, özel ek n°11 [, 1990]
- Rizgarî, n°13 [, 1988]
- Rizgarî, n°16 [, 1988]
- Rizgarî, n°17 [Berlin, 1989]
- Rizgarî, n°19 [Berlin, 1989]
- Rizgarî, n°20 [Berlin, 1989]
Rizgarî, özel ek n°11
Rizgarî
Rizgarî BYM
"Bilimde mutlak anlamda bir objektiflik olamayacağı doğrudur...
Burada objektiflik kavramı ile 'tarafsızlık' durumunun anlatıldığı dikkatten uzak değildir. Bu,nesnel gerçeklerin,gerçek somut olguların istenildiği gibi değil,oldukları gibi aksettirilmelerini şart koşar. Somut olgu ve şeyler, nesnel gerçek yok sayılamaz, görmemezlikten gelinemez. Bilim yöntemini kullanan kişiler, kişisel istek ve arzularını, zihinsel tasarruflarını nesnel gerçeğin, yani somut olguların ve şeylerin yerine koyamazlar. Nesnel gerçeğin bazı yönlerine mübalağalı bir ağırlık verip, bazı yönlerini gözden uzak tutamazlar. Bilimsel faaliyet karmaşık olan ve rastgele gibi görünen olguların gerisindeki nesnel kanunları bulmaya çalışır. O halde, bilim yöntemini kullanan kişiler, nesnel gerçeğin bütün yönlerini çözümlemelerine dahil etmek zorundadırlar. Bunlardan hangilerinin önemli ve belirleme gücüne sahip olduğu, temelde durduğu, bilimsel faaliyetin sonunda ortaya çıkar.1 (İ. Beşikçi, Bilim Yöntemi, Sh:41, Komal Yayınları, Ankara, 1976) |
