Versions- Têkoșer, n°43 [Bruxelles, 1989]
- Dossier Kurdistan [Bruxelles, 1988]
- Têkoșer, n°42 [Bruxelles, 1988]
- Têkoșer, n°41 [Bruxelles, 1988]
- Têkoșer, n°40 [Bruxelles, 1988]
- Têkoșer, n°39 [Bruxelles, 1988]
- Têkoșer, n°38 [Bruxelles, 1987]
- Têkoșer, n°37 [Bruxelles, 1987]
- Têkoșer, n°36 [Bruxelles, 1987]
- Têkoșer, n°35 [Bruxelles, 1987]
- Têkoșer, n°34 [Bruxelles, 1986]
- Têkoșer, n°33 [Bruxelles, 1986]
- Têkoșer, n°32 [Bruxelles, 1986]
- Têkoșer, n°31 [Bruxelles, 1986]
- Têkoșer, bilan 1985 [Bruxelles, 1985]
- Têkoșer, n° 30 [Bruxelles, 1985]
- Têkoșer, n° 29 [Bruxelles, 1985]
- Têkoșer, n° 28 [Bruxelles, 1985]
- Têkoșer, n° 27 [Bruxelles, 1984]
- Têkoșer, bilan 1984 [Bruxelles, 1984]
Têkoșer, n° 26
M. Nezih Yalçın
Têkoșer
Dibe ku ev sernava jorîn pirsinan di serê hinan de bihêle. Ew karin wilo bipirsin: "Ma ku nivîskar tunebin, emê çawan nivîskaran bighînin û derbixînin?". Rast e, divê ku tiştek di ortê de hebe , ku mirov karibe wî tiştî bi pêş de bibe û bighîne. Lê ê me, me heya bi niha guh nedaye vê yeka han. Xort ji nav me derketine, nivîsîne, kal bûne û mirine jî, me bi qasî qirşekî guh nedaye wan, piştgirtiya wan nekirine û ew her bi serê wan û bi tenê hiştine. Ji dêlva ku em piştgirtî û alîkariya wan bikin, me dev avêtiye wan û ew nebaş nîşan dane. Hîn jî çend heb ji xortên me yên wê demê dijîn. Van xortên me yên wê demê, ku niha kalbûne û li bendî mirina xwe rawestane, gelo ku bimirin û ji nav me bar bikin, ka ewê ji me re çi bihêlin? Ka wan bi çendan roman, çîrok, piyes û hwd... nivîsîn? An ku romaneke me ya ... |
