Türkiye’nin İnsan Hakları Sorunu
Bülent Tanör
BDS
Bu bölümde, esas olarak 1980 sonrası Türkiye’sinde insan hakları ihlâlleriyle ilgili birtakım tipik uygulamalara yer verilecektir. Bunlar, askerî rejim dönemini de kısmen içermekle birlikte daha çok sivil yönetim dönemiyle ilgilidir, 1983’den sonraki «normal» düzenden alınmış bulgulardır.
Örnekler, belli hak ve özgürlük demetlerinde toplanarak verilmiş, olmakla birlikte, bu döküm her bir hak ya da özgürlük için eksiksiz bir envanter anlamına gelmez, sadece birtakım karakteristik ve temsil değeri yüksek verilerin toparlanması çabasını ifade eder.
Bu döküm; bireysel niteliği ağır basan hak ve özgürlüklerle başlamakta (kişi dokunulmazlığı, kişi özgürlüğü ve güvenliği, din ve inanç, düşünce, basın, bilim ve sanat özgürlükleri), kollektif karakterlilerle ilerlemekte (dernek, toplantı ve gösteri yürüyüşü, sendika ve grev, siyasal örgütlenme hak ve ...
Bülent Tanör 1940’da İstanbul’da doğdu. Galatasaray Lisesi’ni ( 1959) ve İstanbul Hukuk Fakültesini (1963) bitirdi. 1969’da hukuk doktoru, 1977’de de doçent oldu. 1983’de 1402 sayılı yasaya dayanan Sıkıyönetim Komutanı tarafından İstanbul Hukuk Fakültesi’ndeki görevinden alındı. Bu tarihten sonra Paris (x), Dijon ve Cenevre Üniversitesi Hukuk Fakültelerinde “konuk öğretim üyesi” olarak “Üçüncü Dünya’da Liberal Demokrasi” konulu dersler verdi.
Başlıca yayınları Türk Anayasaları ve Anayasa Mahkemesi Kararları (T. Beygo ile birlikte -1966), Diktatörlük Üstüne (çeviri), Anayasa Hukuku Meseleleri (1969), Siyasî Düşünce Hürriyeti ve 1961 Türk Anayasası (1969), Faşizm ve Büyük Sermaye (çeviri 1975), Anayasa Hukukunda Sosyal Haklar (1978), TCK 142. Madde, Düşünce Özgürlüğü ve Uygulama (1979), Osmanlı İmparatorluğunda Anayasal Gelişmeler (Ders notları 1982), İki Anayasa (1986). | 
