Taxa filla
Migirdîç Margosyan
Lîs
Ez li bajarekî kevn û qedîm, bi serokatiya şarevaniya navçeya Sûrê ya Amedê berdewam im; bajarekî ku bi raya dîrokzanan ev bi kêmanî heft hezar sal e tê de jiyan bê navbirrî berdewam e. Şopên 34 qewman hemûyan ên beriya me yên vî bajarê kevin li mekanên ku ez her roj di nav de dimeşim û çav pê dikevim xuya ne. Ziman û çanda hemûyan bi awayekî ji awayan xwe berdane nava giyanê me. Û serdestan rabûne qaşogiravî ziman û çanda gelê min, a Kurdan, "tune" hesibandine. Em jî ji rikê wan ve, hem li ser navê hembajariyên me yên endamên hemû qewmên din, hem jî li ser navê gelê min, Kurdan, berhingariyê li vê yekê dikin. Em dibêjin, "Naxêr, em Kurdên Amedê şêniyên bajarekî pirrolî, pirrzimanî, pirrçandî û pirrnijadî ne. Em şandilxwaz in ku vê nasnava xwe ya ku ji gelek hêmanan pêk tê bi şêweyekî ji şêweyan bo cîhanê vebêjin û mafê vê yekê radest bikin."
.....
Migirdîç Margosyan, di 1938'an de, li Amedê, li Taxa Xançepekê (Taxa Filla) ji dayîk bûye. Perwerdahiya xwe ya seretayî li Dibistana Seretayî ya Süleyman Nazif kuta kir. Li Lîseya Ziya Gökalp dest bi xwendina navînî kir û li Stenbolê, di Dibistana Navînî ya Bezciyan de ew xelas kir. Li Stenbolê, di Lîseya Getronagan de xwend. Li Zankoya Stenbolê, beşa Wêje û Felsefeye xwend. Di salên 1966 û 1972'yan de, li Lîseya Ermeniyan, Surp Haç Tıbrevank, midûrî, ji aliyekî ve jî mamostetiya dersen felsefe û psikoloji û ziman û wêjeya Ermenîkî kir.
Çîrokên wî yên bi Ermenîkî di rojnameya Marmarayê de hatin weşandin. Di rojnameyên Agos, Yeni Yüzyıl, Yeni Gündem û hin kovaran de, bi Tirkî nivîsî. Hê jî di rojnameya Evrenselê de, di quncikê xwe yê bi navê "Kirveme Mektuplar" de dinivîse.
Naverok
Taxa filla / 13
Kurê mama / 19
Keça Tûmas / 26
Em / 33
Nan, nan, nan / 39
Xaço / 47
Li Şişliye baran / 59
Dîkran, Nazar, Xaço û yên din / 64
PÊŞGOTIN
Ez li bajarekî kevn û qedîm, bi serokatiya şarevaniya navçeya Sûrê ya Amedê berdewam im; bajarekî ku bi raya dîrokzanan ev bi kêmanî heft hezar sal e tê de jiyan bê navbirrî berdewam e. Şopên 34 qewman hemûyan ên beriya me yên vî bajarê kevin li mekanên ku ez her roj di nav de dimeşim û çav pê dikevim xuya ne. Ziman û çanda hemûyan bi awayekî ji awayan xwe berdane nava giyanê me. Û serdestan rabûne qaşogiravî ziman û çanda gelê min, a Kurdan, "tune" hesibandine. Em jî ji rikê wan ve, hem li ser navê hembajariyên me yên endamên hemû qewmên din, hem jî li ser navê gelê min, Kurdan, berhingariyê li vê yekê dikin. Em dibêjin, "Naxêr, em Kurdên Amedê şêniyên bajarekî pirrolî, pirrzimanî, pirrçandî û pirrnijadî ne. Em şandilxwaz in ku vê nasnava xwe ya ku ji gelek hêmanan pêk tê bi şêweyekî ji şêweyan bo cîhanê vebêjin û mafê vê yekê radest bikin."
Va ye, me bi vê sedemê navê Ermeniyekî ku di sicîla bajêr de tomar kirî ye li kuçeyekê kir, ku tê de jiyaye; Kuçeya Migirdîç Margosyan. Her wiha me navê Suryaniyekî ku di sicîla bajêr de tomar kirî ye li kuçeya wî bi xwe kir; Kuçeya Naûm Faîq Palak. Û her wiha me navê Kurdekî ku di sicîla bajêr de ciyê xwe heye jî li kuçeya wî bi xwe danî; Kuçeya Ehmed Arif. Bê guman me ev biryar bi şêweyekî saziyî wergirt. Em ji vê yekê pirr jî şanaz in.
Niha em bi sepandineke din a ciyawaz a vê biryara xwe ve li hafa we ne. Em Taxa Fillan a Migirdîç Margosyan, bi Kurdî, Tirkî û Ermenkî, bendên wêjeyî yên Naûm Faîq Palak, bi Kurdî, Süryanî û Ermenkî, vebêjeya Şeyhmus Diken, Amed dest li ba dike, tevî cd'ya muzîkê ya Yervantê Ûdî, bi Kurdî, Tirkî û îngilîzî, her yekê wekî pirtûkeke prestije tînin ber destên xwendevanên wan. Ev karên me kirî, di heman demê de, deynekî dilsoziyê ne. Ev daxwazek e ku di çarçoveya pevgihana zimanan de bi rêberiya wêjeyê bajarê min li gel gelên xwe yên qedîm li rûyê hev bikevin. Ev pirtûk her yek xelateke lirûhevketinê ne bo gelê Amedê yê qedîm û hemû gelên wê yên heta ku ev bajarê kevin ava be, dê di tomaran de bi zindîtiya xwe berdewam bin. Em spasdar in bo Migirdîç Margosyan, Peder Gabriyel Akyuz, Sîmon Barmano, Eliyo Dere, Kawa Nemir, Lal Laleş, Şeyhmus Diken, Mîran Janbar û Şener Özmen, ên ku keda xwe danê. Her wiha ji bo ku bi tevkariya xwe ya saziyî ve destek dan, bo Federasyona Asûriyan a Swêdê û Weşanên Arasê û ji bo ku bi xebateke edîtoryal a bi hûrgilî pirtûk amadeyi çapê kirin, bo Weşanxaneya Lîsê jî, em ji dil spasdar in.
Abdullah Demirbaş
Serokê Şarevaniya Sûrê
Taxa filla
Rojeke zivistanê bû. Berfê kuçeyên Amedê yên tengîtol pak girtibû, hukmê derebegtiya xwe li ser her derê ferz kiribû. Berf mîna rî û rîdana spî ya Ezîz Sarkîs rê pê ve dirêj dibû, bi dû re di nava hewşa dêrê re bi pêlekanan ve hildikişiya, di ser serê birca naqosa li banî re xaça ku bajar dihevrand hembêz dikir û radimûsand.
Ûso zangoçê dêrê bû. Jê re digotin, Ûsoyê Dîn jî. A rast, gava ku mirov qala wî bike, mirov bo wî bibêje, "sefêk", wê hê rasttir be. Ûso, beriya ku bo zangoçiya dêrê bê pîşandin, li cem birayê xwe yê bi sê salan jê biçûktir, li cem Sebroyê hesinkar dixebitî, pifik dikişand. Ûso, bi semetiya xwe ve, gava ku dikir aqilmendiyê li Sebroyê hesinkar bike, yê ku car û baran li ser tiştên ne tu tişt li her tiştî hers dibû û hêç diket, lewma jî nav û nûçikê "hêrso" lê kiribûn, a wê hingê xopan radibû, biratî ji bîr dibû, devjeniya wan dikete dilqê şerê hoste û çiraxekî, dawiyê ku dercîranan xwe pê re digihandin û diketine navbera wan, mesele hê negihiştî wê asta ku hev du di nava xwînê de bimewijînin, bi xweşî hel dikirin. Ûso pêşmala çerm a li ser xwe bi hêrs ji xwe dikir derdixist, digirt divirvirande ser kekê xwe, radibû digot, min dev ji kar berda, pişti ku diqîriya digot, "heke ez careke din piyê xwe bavêjime vê dikanê, bila ez mêrê diya xwe bim!.." û hê birrek dijûnên din li dû hev rêz dikir, çawa ku di pey şerên yekşivêt re dikir, lê dida diçû dikana birayê xwe yê cêwî, Rizgoyê hesinkar, ku bi çar dikanan jê berjêrtir bû, rast berê xwe didapifikê, dikete ser kar.
Ûso ku wisa di navbera birayên xwe, Sebro û Rizgo de her diçû û dihat, a rast, ev yek qewameke asayî bû, ku milet hîn bûbû. Kesî jî wisa ev şer wekî eyb û qar nedidîtin. Sebro jî, Rizgo jî zewicîbû, cihê bûbûn, ...
Migirdîç Margosyan
Taxa filla
Lîs
Weșanên Lîs
Taxa filla
Migirdîç Margosyan
Kurmaciya wê
Kawa Nemir
Gerînendeyê Weşanê
Lal Laleş
Edîlor
Şeyhmus Diken
Derhênerê Dîtbarî
Şener Özmen
Mîzanpaj
Lîs
Çapa yekemîn
Pûşper 2011
Çap
Atalay matbaacılık san. ve tic. ltd. şti.
Büyük sanayi 1. cadde,
Elif sk. no: 7\236-237
İskitler - Ankara
Tel:(03i2)384 41 82
Sertifika no: 15689
Ji bilîdanasînê bêyî destura nivîskêr û weşanxaneyê bi tu awayî nayê kopî kirin.
© Lîs (Sertifika no: 20396)
Navnîşan
Lîs basın-yayın pazarlama organizasyon rehberlik ve danışmanlık
Kooperatifler mahallesi
Öğretmenler sokak
Feray apt. no: 1
Yenişehir / Diyarbakır
Tel-Fax o 412 228 97 76
e-mail: wesanenlis@yahoo.com
Ev pirtûk bi sê zimanan (Kurdî, Tirkî, Ermenîkî) bi hevkariya
Şaraderiya Sûrê û Weşanxaneya Lîsê hatiye amadekirin û bi piştgiriya
Şaredariya Sûrê ya Navçeya Amedê ve weke xizmeteke çandî hatiye çapkirin.
ISBN: 978-605-4497-10-2
