La bibliothèque numérique kurde (BNK)
Retour au resultats
Imprimer cette page

Bi xewna we pênûsê dilorînim


Éditeur : Jîna Nû Date & Lieu : 1993, Uppsala
Préface : Ehmed HuseynîPages : 118
Traduction : ISBN : 9188054-187
Langue : KurdeFormat : 140x205 mm
Code FIKP : Liv. Ku. 4421Thème : Poésie

Bi xewna we pênûsê dilorînim

Bi xewna we pênûsê dilorînim

Ehmed Huseynî

Jîna nû


Rojhilat di xeftanê te de asê bûye!!
Rojava di çepkên te de çêbûye!!
Bakur ketiye paş çeperên şevê!!
Başûr bûye leheng û hozanê revê!!
De rabe bo min bêje:
kîjan darê ji dilê xwe re bikme kerker
kîjan darbestê
ji govenda birçiyan re bikime per
kîjan çiyayî ji hejmartina qamçîyan re
bikme ferheng
kîjan zemînê ji sirûda serxwebûnê re
bikme pêşeng
kîjan helbestê ji naskirina hebûnê re
bikme sînor
kîjan mebestê ji gewriya nebûnê re
bikme tor?..


Naverok

1 - Pirtûka kewê bêzar / 12
Bûka Agir / 14
Zerdeştê Biharê / 27
Şino Can! / 34
ÇARÇIRA / 47
Yekçira / 48
Duçira / 56
Sêçira  / 59
Çarçira / 62
Newroz û serbitackirina qublenameya giyan! / 68
Xwelibakirina Agir / 69
Şahnaziya Avê / 71
Bûyer û Rûpelên Axê / 73

2 - Awazên Rono / 76
Rono 1 / 79
Rono 2 / 80
Rono 3 / 81
Rono 4 / 82
Ronahî / 83
Tilî / 94

3 - Nav û dabeşkirina xewnên Hîroyê / 103
Dayîk / 106
Seîd Rêzanî / 107
Amûdê / 108
Menal / 109
Sîpano / 110
Taha Xelîl / 111
Ferat / 112
Girê Şermola / 114
Dûrî / 115
Pirs / 116
Dîlan / 117
Bo Remzi (S. Rêving) / 118

Derdî dûrî

Derdî dûrî kuştimî
Derdî wişyarî û sebûrî kuştimî
Yadî yaran û welatim roj û şew
Lê heram kirdim qerar û xurd û xew
Xem rewênêk lêre min nakem bedî
Çon pena bo mey nebim, saqî! edî! !
Nabînim xak û welat û şarî xom
Nabînim nasya û dost û yarî xom
Rû le her laye dekem, namo ye bom
Nabînim cê jwan û kewne lanî xom
Şew dekêşim, şew nexûnî û bê xewî
Roj deçêjim derd û daxî bê ewî

Hêmin Mukiryanî

Kesê mihnet dî û firqet vexwarî cir'eya hicrê
Girî wan tê bi halê min, di vê hicran û zecrê da
Bi dama muhbetê bend im, xedenga firqetê dil nuht
Bi şubhî murxî nîm besmel di hev wer têm di xwînê da

Melayê Cizîrî


DÎLOKEK BI NIYAZA PÊŞGOTINÊ

Yara min... Babelîskeke xwîngerm - sergerdan ji rewrewka wê çolistanê dipijiqe, li ber dergehên rizyayî yên dilê min, toza xwe pêşkêşî termê bêrîkirinê dike... şeveke reş a tarî giyanê min bi bina hinê, bi tîna gulbeybûn û hezhezûkan, mist dide. Ta ku ez û pencereya çavbirçî, gulên ku ji çilmisandinê çeng dibin, û baskên mirinê di hêlîna nalînê de fêrî firînê bibin.

Erê yarê... va me, di perestgeha şîniya dijwar de me, di nav destên xwedakî zorbaz de, wek mirîdekî gunehkar dilerizim.
Li beramber çirên qonaxê, bi destê westana xwe digrim û bi hustûxwarî sucde dikim. Firtonan û şevbuhêrkên bi tore di bîbikên xwe de kedi dikim, bê berpal û bê fener, di zixtên mirina hovane de, aferîdeyekî bêzar û xewnşikestî me.

Ez dê ji kîjan alî ve xwe bi ser çemê nalîna we de noq kim?

Ez dê li bin kîjan esmanî axeke sar bo xwe hilbijêrim, ta ku laşê min bi kurmikên taristanê û bi bêdengiyê şa bibe?

Ez diramiyam
çawa jiyan derbas dibe
çawa bi bêdengiyek mezin mirin têt
...jiyanên me rûbar in
xwe tevî deryayê dikin
derya jî mirin e

Khorkhe Manrik (1440-1478)

Ez dê kîjan heyvê li ser darbesta xwe binimînim, di sînga oxirê de daçikînim ta ku ferişteyên girî mist bi mist, di gurrîna pêlan de, bişkoj bi bişkoj di daristana nalînê de, doj bi doj di raperîna lêvtîna bengînê de bixeniqin?

Xemgîn im yarê, bazinê vê êvarê di hûçikên dîlokên te de, asê maye. Ne zaroktî û nê jî hespên dudil dikarin hetava van sirûdan bigihînin herikîna rûbarê demê. Ne rengxwelî nêzî harmoniya qebqebê dibe û ne jî kewên reşbêniyê xwe dispêrin seretayiya firînê.

Te di bin zimanê xwe de dimeyînim
te di agirdanka parsûyên xwe de dikelînim
te di kalana kêlîkan de, di landika pinpinîkan de, di volqana perîkan de dilorînim
kezîmarên te bi berbejn û pazbendan, bi xoş-xwanên rêving û revendan,
bi îstgeh û bendergeh û çadirgeh û xwînreh û bi kormehan dixemilînim.

"Hemûrengên kevnar di dilê min de xwedî ronahiyek xemgîn in.
Ma gelo di xuristê de jî wisan in, yan çavê min nexweş in."

Van Gogh

Rono:

Li ser bergeha wê oqyanûsa tozînî, rengên qedera me ji guhanê babelîskan dihate dotin. Her ku ferhenga rengan di pêxêra Girê Şermolan de diçelqiya, rengê qehweyî, dilop dilop, ji qilçix û belgan, ji pîvong û stirîzerkan, ji bîntengiya keroşk û qitikan, dinuqutî...

Rengê qehweyî ye, rengê zaroktiya me yî qurmiçî ye. Li wê çolistana tozperest, eger axîn û ax ji dayik bûn, eger şevçirax ji memikên êşê qut bûn, wê mirî bêrîkirina zindiyan bi cî bikin. Lê jîndar wê çawa qehweyîya çavê miriyan ji bîr bikin???

Ehmed Huseynî


Ehmed Huseynî

Bi xewna we pênûsê dilorînim
 
Jîna nû


Weşanxana Jîna nû
Bi xewna we pênûsê dilorînim
Helbest
1984-1992

Uppsala
1993
 
Weşanxana Jîna nû
Box 30, 740 22 Bälinge - Sweden

© Ehmed Huseynî 1993

Wêne: Rehîmo
Çapa yekem, 1993
Mîzanpaj: Arif Zêrevan
Çapxane: Apec, Stockholm 1993

ISBN: 9188054-187



Fondation-Institut kurde de Paris © 2024
BIBLIOTHEQUE
Informations pratiques
Informations légales
PROJET
Historique
Partenaires
LISTE
Thèmes
Auteurs
Éditeurs
Langues
Revues