ÇÎYAYÊ AGİRÎ
Li navsera çiyayê Agirîyê di bilindahiya çar hezar û dused mîtroyan de, bi navê Gola Kûpê, goleke biçûk heye. Gol di kûranî dê ye û firehiya wê bi qasî cihê bênderekê ye. Ne gol e çal e. Çarmedora golê ango çal ê bi kevirên birqonekî sor û wek devê kêrê tûj hatiye pêçandin. Di nav axa qehweyî de a ku ji aliyê zinaran berbi sarincê teng dibe û tê, şivarêk çêbûne. Li ser axa rengxwedî cîh cîh çîm şîn bûne. Piştî wê, şînayiya golê destpêdike. Ew, ne mîna şînayiyên din e. Li tu avan û li tu şînaniyan, şînayiyeke ûsa nehatiye dîtin. Şînekî tarî nerm û qedîfeyî.
Hersal gava berf dihele, bihar destpêdike, û li çiyayê Agirî tezebûnekî mezin bejn dide, dora golê bi kulîlkên kin û qalîn ên ku ji bin berfê derdikevin, dixemilin. Rengê kulîlkan heya tu bixwazî birqonek in. Biçûktirîn kulîlk jî, li wir di rengê xwe de, wek ronahiya rengan ji dûr ve, şîn, sor, zer û mor dibiriqe. Û bihneke giran difûrîne. Ji ava golê a şîn û axa qehwerengî bihnek difûre ku meriv pê beheş dikeve. Ji dûr ve, ew bêhn tête pozê merivan. | 
