Em beranên ber kêrê ne
Abbas Îsmaîl
Compte d’auteur
Dibe gelek nivîskarên ku van çîrokên min bixwînin bibêjin: Ev çîrokin folklorî ne,ji devê kal û pîran hatine girtin, birastî ez xwe pir payedar û şahnaz dibînim çaxa ez folklor dicivînim û dinivîsim, ji lewra paşdema me wê bihezaran çîrokvanên nûjen peyda bibin, lê mixabin wê çîrokbêjên folklorî biqedin, winda bibin.
Bo xala çûyî ez dixwazim xwendevanên berêz zanibin ku piraniya van çîrokan min ji hiş û ramanên xwe afirandine, bilî çîroka (yewel ya kurdî) ew jî min gelek rêşî û gulik û dûvik pêvekirine, tev ku min nedixwest ez wê daxim nav koma çîrokên din, lê hevalekî ew pejirand, ez xistinî bin fediyê ku ew jî bikeve rêza hevalan.
Abbas Îsmail, di sala 1938an de, li gundê Sada navçeya Qamişlo ji dayika xwe re bûye. Xwendina xwe ya seretî ta bi bekelorya wî li gundê Doda û bajarê Qamişlo qedandiye, paş re ew çûye parêzgeha Hisiçe û li wir xwendina mamostayê tewa kiriye, pişt re wî du salan li zanîngeha Şamê zimanê Erebî xwendiye.
Dûra wî bîst salan di warê mamostayiyê de li dibistanên herêmê kar kiriye.
Û di nav van salên çûyî de, wî xwe bi çand û toreyê, çi bi zimanê Erebî û çi zimanê Kurdî mijûl kiriye, ta vê dawiyê wî giringiya nivîsandinê bi zimanê bav û kalan pejirandiye û dest bi nivîsandina hin pertûkan kiriye.
Di sala 1995 wî berevokek bi navnîşana ‘Gula civatê’ belavkiriye. Pey re pertûkek bi navê ‘Çîvanok û pêkenok’ jî weşandiye û li paşerojan çend pirojeyên wî yên toreyî hene ku bendewarê çapê ne.
| 
