Gulê were binê tuyan
Yılmaz Çamlıbel
Deng
Rexnên edebiyata mizahî gelek tûj in û milet, grup û kesên ku tên rexne kirin, pir diêşînin. Lê çi heye, ev rexne çiqas tûj bin jî, neheq, kedxwar û zaliman jî didin kenandinê. Em bejin di nav pêkenokek da rexneyên gelek tûj, li kesekî, grubekî an miletekî hatibe kirin, ew gava wan pêkenokan guhdarî dikin an dixwînin, çiqas aciz bibin jî, disa dikenin. Zêde hêrs nabin. Mîzah xwedan quwetek wusan e, ku dikare mirovek xwînxwar jî nerm bike. Rexnên mizahî wek îsotên tûj in. Him dev û lêvên mirovan dişewitînin, him jî xweşa wan tê.
| 
