VAHŞETİN GÜNLÜĞÜ
Bugün 12 Ekim 1988 Çarşamba
Giyiniyorum. Saat 7.00... Gardiyan kapıyı açtı. Spor için havalandırmaya çıktım. Koşuyorum. Kendi kendime, "bugün ziyaret günü, annem gelir mi, gelmez mi?" diye düşünüyorum. Çoktandır onu görmedim. Koşuyorum. Çocukluğum gözlerimin önünde... Elli dakikam doldu. Çektim, Müslüm Erikli'lerin hücresinde yıkandım. "Kahvaltı hazır dediler. Kahvaltı odasına gittim. Kahvaltı sırasında gardiyan geldi, mahkememin olduğunu söyledi. İdareye, daha önce, mahkememin olduğunu bir gün önceden haber vermediğiniz takdirde duruşmaya çıkmayacağımı söylemiştim.
"Ben gelmiyorum!.." dedim gardiyana. Gitti. On dakika sonra geri geldi.
"Hava Kuvvetleri Askeri Mahkemesi bize şimdi haber verdi. Bu yüzden daha önce size haber veremedik," dedi.
"Ben gelmiyorum" dedim. Arkadaşlar:
"Biji Xalo!" dediler.
kalktım hücreme gittim. Notlarıma bakıyorum. Çok heyecanlıyım. Annemin gelme ihtimali var. Onu çok özlemişim. Üstelik İsveç'ten geliyor. Oradaki kardeşlerimi soracağım. Notlarıma bakıyorum. Soracaklarımı, isteklerimi tekrar gözden geçiriyorum. Yatağa andım. Annem ve kardeşlerimi düşünüyorum. Babam dört ay önce aramızdan ayrıldı. Dalmışım. Kendi kendime hayal kurarken arkadaşlar seslendi: | 
