Hawara Dîcleyê

Hawara Dîcleyê

"Hawara Dîcleyê" li ser dengan ava bûye. Dengê jibîrbûyiyan û dengên jibîrbûyî. Jibîrbûyî kî ne? Jibîrbûyî; êzîdî ne, ezîdiyê ku ji ber talan û qirkirinan xwe spartine çiyan, jibîrbûyî; suryan, keldan û nastûrî ne, miletên qedîm ên Mezopotamya, jibîrbûyî cihû ne, ermen in, kurd in. Jibîrbûyî miletên ku di navbera herdu çeman de dijîn, Li Jêdera jiyanê li dergûşa destpêka bajarvaniyê, hemû miletên Mezopotamya ne. Jibîrbûyî Mîrê Kurd, Mîr Bedirxan e.

Mehmed Uzun, di vê romanê de wek dengbêjekî modern demeke gelekî xeter ji nû ve vedibêje. Me di şevbuhêrkên şevên windayî de bi roniya çira û qendîlan bi dengê zîz yê dengbêjan tevî xweşdeng iya pêlên Dîcle perav bi perav dibe warê bav û kalan, welat û bajarên qedîm; li Cizîra Botan, li Mûsil û Hekaran gav bi gav digerîne.

"We xwest, ez ê jî bibêjim. Qendîlê pêxin û ii dengê jibîrbûyiyan guhdarî bikin."