Çarşiya Silîva
Zarokên min î delal, gava ku li rewşa dunyaya îroyîn dinihêrim, heyanî ku ev dewr ü zeman bi wî awayî bidome, doza kurdî jî heya ku weha bi reşayî derbas bibe, îmkana ku em ji zîndanan xelas bibin û bên ba hevdû ü wekî miletên din jiyaneke bê tirs ü bê xof ü bela wê nebe qismetê me, bi hindikayî îroj ewha xuya
ye.
Anuha hun xwe bi xwe dibêjin gelo çima weha ye? Ma qey ev taliha reş jî qedera me ye? Ew ê her tim weha bidome? Na zarokên min î delal. Tu eleqeyeke vê rewşa qirêj û xerab bi qeder û mederê re tuneye. Ev taliha reş ü rewşa ne-xweş ji ber kevneperestî ü nijadperestiya pîs û qirêj ü xerab bû bela serê gelê me.
Tirk heyanî ku rik bi ser gewrebûnê binin û heyanî ji xofa mafê gelê kurd xelas nebin û qebûl nekin, û kurdayetiya me jî heyanî ku weha bi dil ü can û bi daxwazî bidome, diyar e ev şer û kuştin ü malwêranî, ev talan û zordestî wê her berdewam be.
Di 12ê Îlona 1980î de leşkerên tirk darbe çêkirin. Faşîzm hate ser hukum ü em girtin avêtin zîndanan. Wê demê kurê min Ronay tu çar salî bil. Li zîndanê hê heft mehê min temam nebûbû Rûkena min a delal tu hatî dunyayê. Lê mixabin Rûkena min, piştî 17 mehan bû nesîbê min ku ez te bibînim. Ew jî pir najot, qederê pênc saniyan bû, di devê te de memikek, tu li ser milê diya xwe bûyî. Dema ku min ji diya te pirsî, "Ev kî ye li ser milê. te?"
Bi pirsa min re got, "Qîza te ye. Ma qey te pê dernexist?"... | 
