Dengê xwînê
Têmûrê Xelîl
Lîs
“Dengê Xwînê. Bi zimanê xwe yê ku ji rehên Kurdiya me ya delal dikişe, bi tevna xwe ya ku wê hêjahiya evîna dilsoz bi xwendevanan bi firet û xavên xwe yên qewîn ve dide zanîn, çîrokeke gelek nas, gelekî balkeş û gelekî diltezîn... Evîna Temo û Alînayê. Mirazê nebûyî. Naleyeke Cudayî. Straneke bi per û bask, li ber serê baqek binefş.
Pe re jî, du çîrokên din ên kurt û delal, bi Dengê Xwînê re, di vê berhevoka Têmûrê Xelîl de.
Ev ji zû ve bû min çîrokeke ev çend bi sadebûna xwe ve xurt, bi Kurdî nexwendibû. Bi raya min, we yê jî nexwendibe…”
Kawa Nemir | 
