|
GULÎZERA MIN
Gulîzerê, dengê te tê ji êla dûr, wa bi kurdî,
Kubira delal, seda şirin ez helandim li vi erdi,
Seda te tê, gendî mîna deng û seda gozel kewê,
Dengê te bye teyredeke - perwaze li nava hewê.
Dengê te tê, dixulxule mîna avek kaniya zelal,
Hezar-hezar kurdê cahil li te mane heyr û metal.
Gulîzerê, tu dibêjî: "Hergê dila dil hebandiye"...
Tu çi zanî, te li vira dilek ser xwe nehelandiye...
Gulîzerê, tu li wira distirêyî: "yar gul, yar gul..."
Tu çi zanî yek li vira ser te nebûye şarur-bilbil.
Gulîzerê, ez heyrana seda şirin, te wî dengi,
Dengê teyî ezîz şede, ez li ser te bûme bengî...
Qazê
Bedewê, rindê, qîza kurd Qazê,
Dev û lêvê te gulê Şîrazê:
Hîva çardeşev-eniya te kever,
Gaz-gerdenê te mînanî mermer:
Biruyê te mîna baskê reşêla,
Çevêd te gendî çevêd xezala:
Sûrtêd te sorîn-hevêd hinarê,
Bejn û bala te dara çînarê:
Xeberdana te şekirê nevate,
Ramûsana te avliheyate:
Bedewê, rindê, qîza kurd Qazê,
Tu gulek gula vê Elegezê.
Gozel
Sîng û berê kew-gozelê Elegeze,
Vê biharê wê xemilye rez bi reze:
Memikê yarê ser bedenê cot kanî ne,
Xalêd sûret mîna konê kurmancî ne.
Guliyê yarê mîna cewê der biharê
Hey girtine, fitil-fitil têne xarê.
Ezî li ser kaw-kubarê bengiyê xefûr,
Min da desta û lîlandin sîmê tembûr,
Min go:-Yarê, tembûr destê minda helya,
Were lawikê xwe keremke cotê guliya...
Go:- Beytûyo, porr û guliyê min qumaş in,
Yêngê mîna te bêsewda û bêhişin:
Sîng û berê min zozan e, ez çevreş im,
Ne ya te me, para lawikê xwe keleşim...
Got, berzeqê û bi avir min nihêrî,
Avirê wê min bûn mîna kêr û diri...
Cotê guliya bûn cote mer û min venîn,
Sazê min ket, tilî-pêçiyê min lerizîn...
Mêrg û geliyê Elegezê girtin dûman,
Nizam çira gelo bihar bû zivistan...
***
Zeriyê zenda zer hildaye ta enîşkê,
Raser hatye, dibişêve serê keşkê...
Ew keşk nine, reben dilê mine, yazix,
Ji dest huba wê dihele, usa dişkê...
***
Xwezil, xwezil, ya min biyayî,
Xwezila bûka diya min biyayî,
Te çok veda ber pîngê wê,
Serî bida ser sîngê wê,
Porr û guliyê xwe reş berda,
Diya min porê te vegirta,
|
