|
MIJÛLÎ Û H'IK'YAT
Teyrê wet'enh'iz
Nêç'îrvanek r'okê diçe nêç'îrê. K'êleka ç'êm r'ûdinî, dina xwe dide teyrekî nexșî bedew nav avêdaye. Teyr digre tîne malê, jêr'a qefeseke baș çêdike û çiqas tiștê baș hene bona xwerinê, dide ber. Teyr dîsa r'azî namîne, her dibêje,
- Ax wet'en, waz wet'en.
Nêç'îrvan gelekî dușurmîș dibe. Hiltîne teyr dibe dîsa davêje wî Cîî ji k'u hildabû. Wexta teyr dik'eve nav avê, dibê,
- Oxweș wet'en, oxweș wet'en.
Kevanîya bîrsar
Carekê gundîk malekêda dibe mêvan. Kevanîya malê șorbê tîne datîne ber, lê kevç'î bîr dike.
- Xûșkê, xûșkê, ca bi k'erema xwe k'êrê naynî?
- Ê, - dibê, -mêvanê e'zîz k'êr çî ter'ane?
Dibê, - Ezê guhê xwe jêkim bikime kevç'î șorbê buxum.
| 
