|
ÖNSÖZ
«Halkımıza,
Devrimciler halklarının kurtuluşu için mücadelelerini her yerde, sokakta, fabrikalarda, tarlalarda, evlerinde, cezaevlerinde her yerde sürdürürler, sürdürmelidirler.
Devrimcilerin bu bireysel mücadeleleri örgütsel mücadeleye dönüştüğünde başarılı ve etkin olabilir.
Bizim özgül durumumuz içerisinde yapmak istediğimiz ve halkımızın ödülü ile başardığımızı sandığımız Antalya Festivali olayında belirginleşen durum birinci etaptır, ilkidir.
Amacımız yaptığımız her filmin düzenin bozuk yanlarını daha doğrusu bozukluğunu ve bugün kimlerden yana çalıştığını göstermek, emekçi kitlelere haklarını alabilmeleri için direnmelerini ve mücadele etmelerini önermek, onların emperyalizm ve yerli ortaklarının sömürüsünden kurtulmalarına katkıda bulunmaktır... Bu da yine amacımızın birinci etabıdır, ilkidir.
Kollektif çalışma sağlıklı örgütlenmenin ön şartıdır. Yaptığımız her filmde bu ilkeye uymaya çalıştık.
Bilimsel çalışma başarı demektir.
Filmlerimizin halka ulaşmasında, çalışan her ferdin katkısı olmuştur. Bu «Arkadaş» ve daha sonra yaptığımız bütün filmler için söz konusudur. Bundan sonra yapacağımız 'her film ilkelerimiz ve yöntemimiz ışığında bir öncekini aşacaktır, buna inanıyoruz.
Halkımızın ödüllendirdiği filmlerimizi ve kendi özel ödülümü filmlerimizde kollektif çalışmaya, özellikle kollektif çalışmanın bilincinde olarak katılan, yine bunun bilincinde olmayarak katkıda bulunan bütün kişilerle paylaşıyorum.»
Yılmaz Güney
(12. Antalya Film Festivali
ödül dağıtım töreninde okunan bildiri)
Giriş
«Endişe» 1975 yılının Eylül ayında yapılan 12. Antalya Film Festivalinde, en iyi film, en iyi yönetmen, en başarılı senaryo, en iyi görüntü yönetmeni ve en iyi erkek oyuncu ödüllerini kazandı.
Türkiye gerçeklerinden yana olan bütün başarılara faşizm bir kere daha tahammül edemedi ve Festivalin ödül dağıtım töreninde kendilerini komando diye adlandıran kişiler, ödûlalmış sanatçılara saldırdılar; «Endişe»yi taşladılar.
Endişe'nin Türkiye sinemasında önemli geçiş noktalarından biri olduğunu belirtmek gerek. Çünkü, Türkiye sinemasının kamerası «Endişe» filmiyle ilk kez tarım işçilerine çevrilmiş, onların ilişki ve çelişkilerini beyaz perdede vurgulamaya çalışmıştır. Yani pamuk işçileri, ilk kez bütün gerçeklikleri ile bir filmde görülmüşlerdir. Filmin bir başka önemli yanı, tarım işçileri yerine oyuncu kullanılmaması, belgesel unsurların konulu bir filmin içine yerleştirilmiş olmasıdır.
Endişe'nin çalışma yöntemi de Türkiye sinemasında pek rastlanmayan bir biçimde oluşmuştur. Senaryonun yazılmasından önce, tarım işçileri ile ilgili bir araştırma yapılmış ve senaryo için gerekli malzeme ortaya çıkmıştır. Böylece tarım işçilerinin yaşadığı gerçeklerden uzaklaşılmadan, onların dünyası, sorunları verilmek istenmiştir.
Kitapta sunduğumuz araştırmalar, belgeler filmin oluşmasını bütün açıklığıyla anlatmaktadır.
| 
