|
KALAŞNÎKOF
Pêro rengî kîşîyay ganê mi de
Cewherê mi de sîya bereqîya
Pêro vengî xeneqîyay fekê mi de
Girmîne ginaye qirîka mi ra
Û pirnika mi ra boya mergî wedarîna
Kanê wa û birayê mi
Kanê dost û dişmenê mi
Ez yew waştîya nimite ya
Wedarîya cayanê tarîyan de, ricifê serdî ginayo mi ra
U marode qerbelek virana mi de kewto ra
Zerrîya mi de bîyo vêşan yew vergo sîya
Mi sereyê xo şana koyanê tarîyan
Dûrî ra nîyada sifreyê şima yê pêtî ra
Û helbet bi hêrs hurdî-hurdî huwaya
Ez nîyadana. Awiranê xo verdana yew talîya bêveng û mijxelîye. Wazena ke ê kesîyo ke kokê tewr dûrî de xo nimito, ê kesîyo ke ez hîna nêşîkîna bivînerî bişinasnerî. O wextê ci de mi ra kewto dûrî, yew wexto ke êdî nêno mi vîrî de mi ey ra hes kerdo, xoşebera ma pîya weşe bîya. O birakê min o, bîyayîşê mi ra zaf verî o ciwîyayo û keno ke ê zerrîya xo mi rê vajo; nêwezeno ke çîyê ke zaneno û serê zerrîya xo de hîs keno vîndî berê şorê coka tim venga mi dano. Çîyê ke o mi ra vano mane danê gamanê mi û dûrê rayîro tarîyo ke verê mi de beno derg û şono de benê yew bereqîyayîşo ke hêvî dano merdimî.
Bi no hewa ez balîşnaya nerme ya ewroyî ra sereyê xo damena we û nîyadana xoyo ke mi xo pey de verdayo û zerrîya mi bena têra. U bi kelecan xo açernena û veng dana xoyo ke piştîya xo çarnaya mi û sere kerdo xo ver rayîr şono. Ez nêwazena ke o mi xo vîra bikero, mi na hîçîye de caverdo û şoro, vana qet nêbo vengê mi goşanê ey de goşare bo. Ez yew ruho vîndîbîyaye...
| 
