PÊŞGOTIN
Berî em dest bi pêşgotina xwe bikin, dê fermo, bere dîwan, di destê me de a vekrîbê,dê em herin tewafe “Silavgehe-Cegerxwîn!” Wê silavgehe çanda rdî dîse bican anî! Lêbelê ji rexekî ve “kêfa min ji Cegerxwîn re neyê." Jiber ku wê "silavgehê hişt ez bibime xwdîyê vê" diwan, e."Ka em ê li ber xwe bixin ku em vê pirsê bidine qebûlkirinê: Gelo kesek heye ji min re bêje, ango ti ştek maye "Cegerxwîn" li ser çandaya Kurdî nenvîsîbê? Ez dibêjim, na! Zorspas.
Wêje (edebiyat)
Gelo "wêje" çî ye? ev ji min werê pirskirinê wêje geleke. Gel û gel jî wêje ye. Wêje zar e. Berî zar werine ortê, ne "gel" hebûn û berî gelan jî xwe bikine gel, ew a bi malbatan bûn, û wêje (edebiyat) ye malbatan jî, ferehîye wê jî, a bi deh kîlometran bû. Ango, di hundirê wan deh kîlometran de li ser rûwê axê çi şînahî, hişkî û canliberî hebû, wêje jî li ser rewşe wan hebûnan hatibû pêanînê!.. Belê piştî gelan hatina bûwûnê û belê jiber berî hingî, her malbatekî li cîyekî dijî, û her malbatekî jî harek (heyb) kiribû berxwe de, û belê piştî bi wan wêjan, teve di hundirê zar, ekîd hattina bijîyankirinê, lewma, ew wêje pirr maldar û xemildar bû! Belê di hundirê vê maldarî û xemildarîye wêjeyê de jî, bi hezarsalan dûvre jî, kesên dinav wê wêjeyê de man û dîse jî xwe nikarîbû ji wê wêjeyêre bikine xwedî!.. Evjî,(bêigoman malekî tabiatîya) Divê (!) em wê tim jibîrhe nekin emji bicanitîyêre kar dikin. Belê "wêje", me got wêje gel e. Dêka em liber xwe bixin çend gotinan liser wêjeyê lêkin: Ji bo me wêje gel e û navê gel jî "Kurd û Kurdistan in! Vî gelî jî wêje ye xwe ji kortik û wan mesîlên di wî cihî de liberhev kirîye! Ev liberhevkirin jî weke, di nava eprîyeke qîzekê de be. Baştir werê gotinê: Dinav eprîye qîzeke dilgirtî de be, an jî di holecenge qaramanekî de be, an jî di nava qesîsî û merdîyê de be û an jî di nava gemarî û paqijîyê de, di nava maldarmalbat û gundîyan de, di nava şivantî û eşrefîyê de, di nava "gel û serok"de, û ev teveen jî, jixwe, dikevine hundirê dîwanekê. Û nexasim di hundirê "Dîwaneke Muqadesd”, di ên weke "Silavgehên Cegerxwînî” de. .....
Dibe ku salkê bûhar çênebê
Dibe salkê bûhar çênebê? çîyayê bilind bêiheye bibê gulçîçek jî wê qet şînebê, gelo wê hingî sedam çibê?
Oqyanos qet liwê ba nedaya? an baran liwê hêwa nedaya? havîn liser wê dereng maye? an jî xwedê liwê ceza daya?*
Na! dibe ew jî wek heywênbê hagirî bitenê salekbê di sala duyemde da,a zexmbê... ji bo bûhara wê bi dûqetanbê?
Hiî, jiber liwê tim sayî, ya? aye ewran*diserve neçuye? ji îsanên xwe teve xeyîdî, ya? an jî xwedê ew jibîr kirîya?
NaA! teve gunhê neqencê oqyanosa wexta nava rojê û erdê diçê hingî qamû şke dinê jî di şemitê oqyanos jî hingî lidûv diherka...
Ew oqyanosê bêi-ol û erkan bêiserî û ben dikeve gelyan bixwere li volqanan dike ferman li erd û ezman çêdike aran.
Hingî bûharbê,dîs dibe havîn hingî payîzbê dîs dibe havîn hingî çilebê dîs dibe havîn, ango terr û hişk tev dike pûsîn. .....
|