| ÇARÎN
Jiçem bi Derya
Mêro umrê te çûye bi teqteq û reqreqê
Tif rehmet nehesibîne, nebe weku beqê
Xelk û alem ji heyvê li halê te dinêrin
Li ber cehaleta te, meriv dike biteqê
Mêro bi vê îslama ku tu de’wa wê dikî
Tu Xwedê aciz dikî, mirovan ji rê dikî
Wellahî dînê min û dînê te, ne ji hev in
Ez li avê digerim, lê tu agir rêdikî
Dengê daholê bi te, ji dûr ve xweş tê mêro
Tu ku kerê cahil î, zirîn b’te xweş tê mêro
Cehennem ya herkesî, cennet ya te xuya ye
Cenneta ku tu têde, li min ne xweş tê mêro
Dibêjim “gul”, dibêjî “lo nebêje istirî”
Dibêjim “heq”, dibêjî “min çû ji hakim kirî”
Dibêjin “hemû mirov ji yek eslî hatine”
Lê wellah esl yek be jî, ez gul im, tu istirî
Mêro tu hem nezan î, hem nezan ku nezan î
Tu xwe şêr qebûl dikî, lê ji rêza keran î
Delîlê kerîtiya te, serhişkiya te ye
Tu wek hemû serhişkan, dijî îlm û îz’an î
Ker bûne reyiscumhûr, dehşik serokwezîr in
Diz bûne xezînedar, wawîk mudîr û mîr in
Dewleta ku em têde dijîn li ber çava ye
Şêr di qefesan de ne, meydan tijî xenzîr in
..... | 
