Anılarım

Auteur :

Éditeur : Avesta	Date & Lieu : 1998, İstanbul
Préface :	Pages : 240
Traduction :	ISBN : 975-7112-40-2
Langue : Turc	Format : 125x195 mm
Code FIKP : Liv. Tr.	Thème : Mémoire

Présentation	Table des Matières	Introduction	Identité	PDF
Anılarım Naci Kutlay Avesta "Anılarımı yazmaya başladığımda, önce bana kolay gibi geldi. Yazarken hesap edemediğim güçlüklerle karşılaştım. Bunların başında, yakın döneme ilişkin yazacaklarımın yaratabileceği sorunlar geliyordu. Birçok arkadaş hayatta ve üstelik yurtdışındaydı. Türkiye'dekilerin düzenle zaman zaman başı dertteydi. Geçirmekte olduğumuz bu sorunlu dönemde kimsenin incinmesini istemedim. Tarihi ve sosyal koşulları, kişi ve olayları objektif bir şekilde aktarmaya çalıştım. Kendimden çok, bunların öne çıkmasını arzuladım..." Naci Kutlay anılarında, 1950'lerden günümüze, yakın dönemin panoramasını çiziyor.

ÖNSÖZ

Anılarımı yazmaya başladığımda, önce bana kolay gibi geldi. Yazarken hesap edemediğim güçlüklerle karşılaştım. Bunların başında, yakın döneme ilişkin yazacaklarımın yaratabileceği sorunlar geliyordu. Birçok arkadaş yaşamda ve üstelik yurtdışındaydı. Türkiye'dekilerin düzenle zaman zaman başı dertteydi.

Sosyal olaylar bir zincirin halkaları gibi, bağlantılı sürüp gidiyor. Dünü konuşmak için henüz erken... Bu nedenle, yazacaklarımda sık sık seleksiyon yapma gereğini duydum. Böyle olunca, yapmak istediğim tam ve gönlümce olmadı.

Hepimizde göreceli değişimler oldu. Bunu görmek, beni daha da özenli kıldı. Geçirmekte olduğumuz bu sorunlu dönemde kimsenin incinmesini istemedim.

Tarihi ve sosyal koşulları, kişi ve olayları, objektif bir şekilde aktarmaya çalıştım. Kendimden çok bunların öne çıkmasını arzuladım...

"Anılarım"da, elimde olmayan nedenlerden ötürü kopukluklar var. Kronolojik bir düzene uymaya çalıştıysam da, kimi zaman bu kuralın dışına düştüm.

Yasal, siyasal, bazı arkadaşların memuriyet ve iş durumlarını da hesaba katma zorunluluğunu duydum.

Eğer olanaklar el verirse, bir süre sonra, yazılmasını gerekli gördüğüm, ancak şimdilik ertelediğim bölümleri de yazmayı düşünüyorum.

Bütün bunları ve burada ifadesini bulmayan daha birçok nedenleri gözönüne alarak, beni anlayacağınız umudumu yineliyorum. Sevgi ve saygılarımla...

15.10.19.97 Ankara
Naci Kutlay

Çocukluğum

Lise yıllarım

Genellikle tarih, edebiyat ve sosyal yaşamda etkili olmuş kişilerin anılarını hep zevkle okudum. Bu anılarda insanların ruhsal ve sosyal konumlarını yakalamaya çalışırken, dönemi de onlarla birlikte yaşıyordum sanki. Bunları okudukça, önemli anıların gelecek kuşaklara aktarılmasının gereğini daha iyi anlıyor ve bu geleneğin Kürtlerde yerleşmediğine de, bir o kadar üzülüyordum.

Zaman zaman, arkadaşlarla tartışırken, ileri gelen Kürtlerin, son yüzyıldaki olayların karanlıkta kalmasında sorumlulukları olduğunu düşündüm. Buna üzüldüm hep. Bu nedenle, bazen de onları kınadım ve kızdım. Kamuran Bedirhan Bey aydınlatıcı anılar bırakabilirdi. Son yıllarda, Mustafa Barzani'nin oğlu Mesut Barzani, babasına ait anıların bir bölümünü yayınladı. Kürt tarihinin son elli yılına damgasını vuran Mustafa Barzani'nin anıları bir ölçüde Güney Kürdistan'ın bu döneminin tarihiydi. Türkiye Kürtlerinde de, o dönem önderlerinin bizlere aktaracakları çok şeyler vardı. Hoybun'u yeterince bilmiyoruz, Şeyh Said ve Dersim başkaldırılarının ve Koçgiri Hareketi'nin karanlıkta kalan yanlarına ulaşamıyoruz. Kadri Cemilpaşa, Mehmed Nuri Dersimi ve İhsan Nuri'nin anıları, bir ölçüde bu boşluğu dolduruyor. Bunların beklentilere yanıt verdiği söylenemez.

Kuşaklar arasındaki kopukluk

İttihat - Terakki önderlerinin ve Türkiye Cumhuriyeti'nin kuruluşuna katılan birçok kişinin anılarını okurken, Kürtlerdeki bu eksikliği hep duydum. Hatta son dönemlere kadar yaşayan ve "ağabey" dediğimiz kişilerin peşpeşe ve genç kuşaklara 30 - 40 yıl öncelerine ilişkin bilgiler bırakmadan ölmeleri, kuşaklar arasındaki kopuklukları daha da derinleştirdi. Bunlar 1950'ler öncesini, yaşayarak ya da duyarak, bizden iyi biliyorlardı.

.....