|
Rewşenbîro!
Rewşenbîr divê ji gel re bibin pêşeng
Rohnîkirin, xilaskirin kar û barê we ye
Li dûr mesekinin û mebêjin "ji me re çi ye"
Dijminan her dem bi zanabûn rewşenbîr kuştine
Bi proje û bername, gel bê serokatî hîştine
Dawîyê de dest û bedenên xwe bi xwîna me şûştine
Bê zana rêveberiya welat dimîne di destên bêbextan de
Bê bîryarbûyina xwe binin dawî
Zûlimxanê tîjî bûne
Xwîn diherikê, kort tijî bûne heta nîvî
Hember wê rewşa xerab dimînin bê deng
Çawa gewriya we de diborî parî
Sîngê xwe vegerînin hêla welat
Hûn tenê bizanin û bikarin ronahîyê bidin
Gel ji we re dibe binyata û ferheng
Demsalên ve bê berhem diborin
Qey hûn qet li xwe dipirsin
Gel; koçer, gundî, karker çi hali de ne?
Zivistane, bin malên nîv helişî
Konên hêlkî ve verişî
Sêpîyên dor naylon kirî de mane
Navên van rewşan xweşbûn û jîyane
Zarokên ber sîng re şîrê vexarinê nemaye
Kal û pîrên didan ketî re nanê tisî jî tune
Ew hal çawa we naêşîne
Hûn kîjan netewe ne, cisn in, çi nerêve
Mêjîyê we de cîhyê kurdayetîyê maye?
Ez baverdikim, rihê azad windabîye
Hûn bûne mîna darên hişk, tiştek nemaye
Hestê neteweyî hezkirinê firîye çûye, windaye
Qey yê mirov hezkirinê jî tuneye?
Xwandivanno rasti tehl e, tûj e, tirş e lê ev e
.....
| 
