Rêya teze, pyêsa ji sê perda

Rêya teze

Emelê ewlîn

Mala binêrd û xefikî, ji pencerê rex derî ronayî davêje hundur, pencere bi erdêra xeber didin, du kerabatê hesin kevin, texte, çend rûniştek, sobeke pizinî, kevin. Li ser dîwarê malê û hundur malê ser ùirîteke pêrêzî çend çil, palas, kincik, paçik raxistine û her tişt tevî heve.

Şikilê pêşin

Casim, Gulê û paşê jî Cangir

Gulê – (Rex sobê runiştye, derdana dişo, bi xue-xue). Wey roja min reş û hiş be, ew roj reş be, ku mêrê min ez anîm Tiflîsê, giva haz baê dinê hebim, ji mala Têmûr aqa aza bibim, hatim, çi kar min dît? Min kurekemê kurê xue ji bîna temiz û berga fire ve xefikêda da xeniqandinê, ax lawo, min por kurê… (Fereq şuştinê dihêle û dest bi grînê dike. Derî bi çetinî vedibe, Casim westayî gava radihêle, palanê xuê dide alîkî, dibe rex dîwêr, axînek drêj dikşîne. Nan û …