Το ντουφέκι, του πατέρα μου
ΜΕ ΛΕΝΕ ΑΖΑΝΤ ΣΕΡΟ ΣΕΛΙΜ. ΕΙΜΛΙ ΕΓΓΟΝΟΣ ΤΟΥ Σελίμ Μαλέι. Ο παππούς μου είχε πολύ χιούμορ. 'Ελεγε πως είχε γεννηθεί Κούρδος, σε μια ελεύθερη γη. 'Υστερα ήρθαν οι Οθωμανοί και είπαν στον παππού μου: είσαι Οθωμανός, και έγινε Οθωμανός. Μετά την πτώση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, έγινε Τούρκος. 'Εφυγαν και οι Τούρκοι και ξανάγινε Κούρδος στο βασίλειο του σεΐχη Μαχμούντ, του βασιλιά των Κούρδων. 'Υστερα ήρθαν οι Εγγλέζοι και ο παππούς μου έγινε υπήκοος της Αυτής Μεγαλειότητος, έμαθε μάλιστα και λίγα εγγλέζικα.
Οι Εγγλέζοι επινόησαν το Ιράχ και ο παππούς μου έγινε Ιρακινός, αλλά ποτέ του δεν κατάλαβε το αίνιγμα αυτής της καινούργιας λέξης, Ιράκ, και μέχρι που άφησε την τελευταία του πνοή δεν ένιωσε ούτε μια φορά περήφανος που ήταν Ιρακινός ούτε ο γιος του και πατέρας μου, ο Σερό Σελίμ Μαλέι.
'Ομως εγώ ο Αζάντ ήμουν παιδί ακόμα... |