Şıvan'ın Sevdası

Şıvan'ın Sevdası

Necmettin Büyükkaya
1943 ...

"Ölüm, anan öle...”

Harran toprağı az doğurmuştu böyle bir yiğidi, böyle bir inancı, direneni. O, Kürdistan'ın "Mem"iydi. Ferhadıydı, sevdalısıydı... Neco. yaşamını, incıncını türküsünü o sevdayla yoğurmuş o umutla beslemişti. O, 12 eylül sömürgeci-faşist Türk ordusunun filizleri, umutları hançerlediği, kopardığı, asdığı bir ortam da bile meydanı bırakmadı. Kavgasını çoklarımız gibi sürdürdü. Uzlaşmaciların, teslimiyetçilerin, korkakların yolunu, yöntemini seçmedi. O, cebinde Isveç pasaportuyla önce Diyarbakır zındanlarına düştü: işkence gördü, acı çekti. Ama sır vermedi, küçülmedi sömürgeci cellatlara karşı. Kimliğini, inancını, halkını davasını inkar etmedi. Yiğitce direndi, ölüme meydan okudu, ezraili hiçledi. Tükürdü ölümün suratına, utanmazlığına, boyun eğmedi...

Neco, iki gözüm, yüreğim... Sen Harrana sonsuza dek kavuştun. Elbet birgün yol arkadaşların, yavruların dikeceklerdir heykelini Harran Üniversitesinin girişine. Ben buna tüm yüreğimle inanıyorum, tıpkı Harranın kini, gazabı, hıncı gibi...

"Mirin, diya te bimire"
                         Mahmut Baksi