Zeviyên Soro

Zeviyên Soro

... Min demekê jî, miqale û nivîsên polîtîk ceriband. Lê bi awakî amatorî bûn. Tucara doza nivîskariyê nehate bîra min, ez ji vê yekê pir dûrim.

Lê belê, jiyan dewlemende, pir tiştan tîne pêşiya merivan. Dema ku em gelek kurd di girtîgeha Diyarbekrêde bûn, di navbera îdara girtîgchê û girtiyande gelek caran bûyerên ne xweş pêk dihatin. Îdara zîndanê li girtiyan zorbetî dikir, em jî li dij derdiketin. Cama jî girtiyên ciwan, "ciwantî' dikirin, bûyerên neçê dibûn. Carekê, di bûyereke wehade, hemû pirtûk û kovarên me ji dest me girtin û hemû tiştê çapemenî ji mere qedexe kirin. Tenê name me dikaîbû binivîsanda. Min jî herroj, bi mebesta nivîsîna naman kaxez kirîn û destbi nivîsîna vê romanê kir. Ev romana di destê wede, min di heşt mehada nivîsî. Zima nê romanê bi tirkî bû, min çiqas xîret dikir jî, zimanê min kevn bû, ez carekê wisa hîn bûbûm. Ez dizivirîm, min careke din roman dixwend û zimanê xwe nû dikir....