Paris, Sobe!
M. Şehmus Güzel
Güncel yaşam
Paris'e ve Parislilere ilişkin bir miktar "uçuk" gözlemler, parçalar. Sinema sanatçılannın, siyasetçilerinin, sanata el atan siyasetçileinin tanıtılması, ama iğneleyerek. Örneğin Andre Malraux: Hakkında neler yazıldı neler: Hepsi nekadar.övücü, gözleriniz yaşarır. Ama bu pek ünlü adam, edebiyat adamı, macerasever, siyasetçi general de Gaulle'ün Kültür Bakanı (Şaka değil!) bu övgüleri hak ediyor muydu? İşte yanıtlamaya çalıştığım bir soru.
Paris'in sanat mekanları hangi havalarda? Postmodernizmin ipini pazara çıkarmak için daha ne kadar ekleyeceğiz? Sonra-çılık sinemada nasıl boy gösteriyor? Ne kadar zaman sürüyor? "Görevimiz:Tehlike"yi alıp irdeleyelim. Karşımıza çıkacak olan CIA'dan bir "köste(be)bek"ten başkası değil. Ama olsun: Mademki yaşam "uzaktan" ve "ustan" uzakta, çoook uzakta yaşanacak. Bir deneyelim o zaman. Çoook uzaklaşmadan: Evden, annelerimizden bilhassa, yine de: Hani ne olur ne olmaz.
Peki o halde Paris'lere "düşen" vatandaşlarımızın kendi ağızlarından öykülerini ne yapacağız? Onlar çünkü uzaklaşmadan yapamıyorlar: Kadınlarımızın dertlerini ne olacak? Ve hain ırkçılık! Onu ne yapmalı? Gösteriler ve yürüyüşlerle sırtını yere getirmeli. Bir daha kalkmayacak biçimde. Haydi hep beraber.
Madem Paris'ten ve Fransa'dan söz ediyoruz: Mitterrand ve Chirac üzerine şöyle değişik ve epey farklı bir bakışa ne dersiniz?
"Tamam, biz bu yolculuğa çıkıyoruz" diyorsanız, demirleri alıyoruz ve yollanıyoruz: Rastgele:
Paris'e ve bütün Parislilere "artık görüldünüz", "elim sizde" demek için. | 
