Ölüler Uyumaz

Mirî ranazin [Kurdî, İstanbul, 2000]

Ölüler Uyumaz [Türkçe, İstanbul, 1998]

Mirî Ranazin [Kurdî, Stenbol, 2013]

Ölüler uyumaz

Söze sıgınmış bir dilin eski zaman söylencelerinden ilhamını alıp modern edebiyatın en uç akımlarından biri olan gerçeküstücülükte soluklanan hikayelerin yazarı Helîm Yûsiv... Sözlü anlatıma yaslanarak varlığinı korumuş, yasak bir dille, nasıl çağdaş edebiyat yapılabileceğini bağırmadan, usulcacık gösteren bir yazar…

Ölümün sonsuz uykusuna dalanlar konuşmaz, gülmaz, ağlamaz… Dolayısıyla uyumaz… Çünkü onlar ölüdü. Montaigne çok haklı : Ölümden hiçbir zaman kötülük gelmez, yaşarken yaşadığımız, ölüyken yaşamadığımız için… Ve bazı ölüler hep güzel kalır. Hele onlar “özgür bir kafanın yiğitçe çıkışlarıyla yapan” delilerse… Öte dünyada bir cumhuriyet kurar ve biz yaşayanların hayatlarına dair planlar yaparlar.

“Ölüler uyumaz” da kadim bir ülkede, kayıp masallarda artakalan temalar, yasak bir dilin yurdunda yüklenip, çağdaş edebiyatın doruklarında gezintiye çıkıyor. Hikayelerin etrafını saran gizemli rüyalar, “pis” kokular, üstesinden gelinemeyen korkular ve bütün o tuhaf işaretler, gündelik hayatta hepimizin etrafını çoktan sarmışlar…

Muhsin Kızılkaya

İçindekiler

Ölüler güzeldir
Kesik kulak / 9
Ava şîn / 19
Yasak koku / 27
Omeryan gülü Têlo / 35
Duman / 45

Ölüler uyumaz
Şermola'da / 59
Gülyabani / 63
Kapısız yürek / 77
Deliler Cumhuriyeti / 87
Son hikaye / 115

Ölüler güzeldir

Kesik kulak

Kapıdan içeriye adımını attığı anda, annesinin iki dudağının arasında bir uçurum oluştu:

- Remo oğlum, kulağına ne oldu?!..

Annesinin sesiyle elleri şakaklarına uzandı. Ürperdi. Parmakları sol kulağının yerinde boş bir arayışla gezindi. Gözleri faltaşı gibi açılırken, annesi onu sıkıca tutup, soru dolu gözlerle yitik kulağın yerine baktı. Başını' çevirdi, sağ kulağı yerindeydi ama biraz kızarmıştı. Annesinin sözleri korku damlaları gibi başından aşağıya aktı:

- Acımıyor mu Remo, kim yaptı bunu oğlum?!

- Hayır acımıyor, yarın doktora giderim.

Ama yarın gelmedi ve... hiç gelmedi...

Uyudu, uyandığında hâlâ geceydi. Saat çalışıyor, yelkovanı dönüyordu. Yedi oldu, on oldu, gün doğmadı. Bir gün daha geçti, ama aydınlık, karanlığı kovmadı. Aniden sokakta uğultulu bir kalabalık oluştu; köyün içine dağılan halk bu felaketten kurtulmanın çaresini arıyordu:

- Ne yapalım?

Bazıları camiye koştu, namaz kılıp Tanrıya yakarmaya başladı, bazıları oruç tutup sadaka olarak şeker dağıttı ve adak olarak kuzu adadı. Sabah olduğunda güneş yine doğmadı. Geçmişteki ay tutulmalarında yaptıkları gibi teneke çaldılar... Ne yıldızlar, ne ay, ne de küçücük bir ışık... Ufukta hiçbirşey görünmüyordu. Bu kara beladan kurtulmak için uzak şehirlere gönderdikleri gençler de, umutsuz döndüler:

- Bu Allahın bir hikmeti.. aklımız ermez!..

Böylece köy bir avuç is oldu.

Hırsızlık arttı, cinayetler çoğaldı, yüzlerce piyangocu (yanasip) peydahlandı... Boyacı, çerçi, çerezci... Pezevenkler, …

Helîm Yûsiv
Ölüler uyumaz

Avesta

Avesta öykü:295
Ölüler uyumaz / Helîm Yûsiv
Kitabın orıjinal adı Mirî Ranazin
Kürtçeden çeviren: Rahmi Batur

Editör: Abdullah Keskin
Kapak tasarımı: Kemal Gökhan Gürses
Kapak resmi: Friedensreich Hundertwasser
Dizgi ve mizanpaj: Avesta
Baskı: Gülen ofset
Birinci baskı: Ocak 1998

© Avesta yayınları, 1997
Tanıtım amacıyla yapılacak alıntılar dışında yayınevinin izni alınmadan hiçbir şekilde çoğaltılamaz

Avesta basın yayın reklam tanıtım Müzik dağıtım ltd. şti.

Asmalı mescit sokak
Şahin han 35/403
Beyoğlu / İstanbul
Tel - fax: (0212) 2517139

ISBN : 975-7112-23-2

Helîm Yûsiv 1967, Amûdê (Suriye) doğumlu. Kitapları:
- Mêrê avis (Gebe adam), Hikaye, Arapçası; 1991, Şam, Kürtçesi; 1997, İstanbul
- Jinên qatên bilind (Yüksek katlardaki kadınlar), Hikaye, Arapçası; 1995, Beyrut, Kürtçesi; 1998, İstanbul
- Mirî ranazin (Ölüler uyumaz), Hikaye, 1996, Kürtçe
- Sobarto, Roman, 1998, İstanbul, Kürtçe