|
ELÎÊ XARZÎYA
(Destpêbûn n° 4-da)
Temo dajo boke kel û bîne
Xwe qelfa syarara digihîne,
Dibêje: - Bavo, bike ûbilezîne,
Xwe kela Makuêra bigihîne,
Mîrata lelê gelekî girane
Stûê Elî û xorta pir dêşîne,
Zêrê xelqê qet kêr îne,
Carke mayîn nemerda necêrbîne.
Tirsa min ewe ku mêrxas nha kuştîne
Kafirê fiyade înbaşî wana kîne,
Tu îdî min tu derada meşîne
Mera xercelix lazim qe nîne,
Dewlemendê te digot, min cerbandine,
Bê qedir ez mala xwe verêkirime.
Emereşkê digo: - Bira hemze bibaxşîne,
Mala min xirabe sika zêra malda tune...
Rojê ha mineta wana me tune,
Xwestina wane kurd bibin bindestê tirkane,
Ew fesadaçîne wê cabê bidne cesûsa
Wê basxûnê dîsa bidne cimaeta kurda.
Kurd xalifîne, ketine çola
Kê wê wana veke dergê aza
Derge û dîwan ya Alî Ozmane,
Zulma giran serê Ermenya, kurdane.
* * *
Dihat bîna baê zozana,
Dûmanê girtibû serê çya,
Ewrê reş kikiîbûn herdera,
…... | 
