VersionsBabamın Tüfeği [Türkçe, İstanbul, 2005]
Le fusil de mon père [Français, Paris, 2004]
My Father's Rifle [English, New York, 2005]
El fusil de mi padre [Español, Barcelona, 2005]
Das Gewehr meines Vaters [Deutsche, München, 2004]
Το ντουφέκι του πατέρα μου [Ελληνικά, Αθήνα, 2004]
El fusell del meu pare [Català, Barcelona, 2005]
Het vuur van mijn vader [Nederlands, Amsterdam, 2004]
Nire aitaren fusila [Euskara, Irun, 2004]
Het vuur van mijn vader
Ik heet Azad Shero Selim. Ik ben de kleinzoon van Selim Malay. Mijn grootvader had veel gevoel voor humor. Vaak zei hij dat hij als Koerd was geboren, op vrije grond. Daarna kwamen de Osmanen en ze zeiden tegen mijn grootvader: je bent Osmaan, en hij werd Osmaan. Bij de val van het Osmaanse Rijk werd hij Turk. Toen de Turken weggingen werd hij weer Koerd, in het koninkrijk van sjeik Mahmoed, de koning van de Koerden. Daarna kwamen de Engelsen, toen werd mijn grootvader onderdaan van Hare Goedgunstige Majesteit, hij heeft zelfs een paar woorden Engels geleerd.
De Engelsen vonden Irak uit, mijn grootvader werd Irakees, maar wat het geheim was van dat nieuwe woord Irak, heeft hij nooit begrepen, en tot zijn laatste ademtocht is hij er nooit trots op geweest dat hij Irakees was; zijn zoon, mijn vader, Shero Selim Malay, ook niet.
Maar ik, Azad, was nog maar een jongetje. Hiner Saleem is filmmaker en schrijver. Voor zijn film Vodka Lemon, die zich afspeelt in een Koerdisch dorp in Armenië, won hij op het filmfestival in Venetië in 2003 de San Marco-prijs voor de beste film in de categorie nieuw talent. Zijn debuut Het vuur van mijn vader, gebaseerd op zijn eigen levensverhaal, is verkocht aan toonaangevende literaire uitgeverijen in meer dan tien landen.
___________
Ik heet Azad Shero Selim. Ik ben de kleinzoon van Selim Malay. Mijn grootvader had veel gevoel voor humor. Vaak zei hij dat hij als Koerd was geboren, op vrije grond. Daarna kwamen de Osmanen en ze zeiden tegen mijn grootvader: je bent Osmaan, en hij werd Osmaan. Bij de val van het Osmaanse Rijk werd hij Turk. Toen de Turken weggingen werd hij weer Koerd.
Daarna kwamen de Engelsen, toen werd mijn grootvader onderdaan van Hare Goedgunstige Majesteit, hij heeft zelfs een paar woorden Engels geleerd. De Engelsen vonden Irak uit, mijn grootvader werd Irakees, maar wat het geheim was van dat nieuwe woord Irak, heeft hij nooit begrepen, en tot zijn laatste ademtocht is hij er nooit trots op geweest dat hij Irakees was. Maar ik, Azad, was nog maar een jongetje.
Saleem vertelt over het mysterie van een volk, een land, een identiteit. Hij doet dit op een bijzondere toon: met zachte ironie, bitterheid en tederheid.'
— Le Monde
__________
Een vrij Koerdistan, dat is waar Azad van droomt, net als zijn vader, een vertederende held op sokken, die zijn eigenwaarde ontleent aan een oud Tsjechisch geweer uit de jaren veertig. Azad en zijn familie worden na de putsch van Saddam Hussein gedwongen hun huis in Irak te ontvluchten. Ze komen terecht in vluchtelingenkampen in Iran, om ook daar kennis te maken met de terreur van de veiligheidsdienst van de sjah. En als ze uiteindelijk kunnen terugkeren naar Irak is het leed nog niet geleden.
Maar Azad blijft genieten van kleine gebeurtenissen: zijn moeder die eindelijk weer lacht, het bemachtigen van coca-cola, de onverwachte aanblik van grote, blonde Russinnen, de verliefdheid op een meisje van betere stand, het zonlicht op de besneeuwde bergen...
`Saleem weet de gruwelijkste belevenissen weer te geven met de onopgesmukte ernst van een kind.'
– DS Magazine Copyright © 2004 Editions du Seuil
Copyright Nederlandse vertaling © 2004 Frans de Haan
Oorspronkelijke titel Le fusil de mon père
Oorspronkelijke uitgever Seuil, Parijs
Omslagontwerp Brigitte Slangen
Foto auteur John Foley
Vormgeving binnenwerk Adriaan de Jonge
Druk Wöhrmann, Zutphen
ISBN 90 234 1492 6
NUR 302
www.debezigebij.nl
PDF
Downloading this document is not permitted.
| 
